no tak, niestety znowu głównym celem było ciasteczko... ale po pożarciu ukręciła się dodatkowa bemowska pętelka:)
Rok rowerowo świetny, przybyło mnóstwo rewelacyjnych nowych tras - jeśli 2014 będzie podobny to nie chcę nic więcej:))

lajcikowe pętelki bemowsko-sierakowskie. Dzisiaj typowo relaksacyjny dzień, celem wycieczki - zasłużyć na kawę z ciasteczkiem:) I na wieczorną saunę.
Już nie tak ciepło, ale trudno narzekać na plus 5 gdy styczeń za pasem. Niemniej wichur mógłby się już pożegnać

solidne mocowanie z wiatrem bo niestety z południa to tylko na mapie pogodowej wiało, a w rzeczywistości z zachodu. Co oznacza, że w plecy całe 6 km było:( właściwie to źle o tym mocowaniu napisałam, bo mocuje się ten co moc ma, a słaby słabować ewentualnie może próbować. Więc to zdecydowanie słabowanie było. Tyle, że bez rozczarowań, bo dużo się po swojej formie dziś nie spodziewałam i cieszę się, że kolejny super wyjazd tej zimy-nie-zimy zaliczyć się udało, mniejsza już o to w jaki stylu:)). U Lisa już nie tak miło jak wczoraj przez to wichrzysko i brak słońca, ale kawka wyborna, choć "szybka". Powtórka trasy z 2 ostatnich dni

pogodowego szału ciąg dalszy, od rana przepiękne słońce a o 11 już DZIESIĘĆ stopni. Jeśli wczoraj był marzec, to dzisiaj już kwiecień:) W tej sytuacji nie zważając na wieczorne plany tenisowe zaserwowałam sobie powtórkę wczorajszej traski. Na polanie u lisa dało się przyjemnie posiedzieć ponad pół godziny, trochę wiało ale mimo to cieplutko, zupełnie nie grudniowo. Nie pamiętam zimą takiego pogodowego wypasu. Wyjazd rewelacyjny. Trochę cierpiałam na brak mocy podczas meczu ale i tak warto było:))

co za ulga, nie wiało! w zamian trochę porannej mżawki, ale przy temperaturze 9 stopni kto by się przejmował:) Że w końcu grudnia będę kręcić nad Wkrą to doprawdy bym nie zgadła, zima nadal rozpieszcza. Co prawda miałam w zamiarze w czasie świąteczno-noworocznym larwić się i odpoczywać, a jeśli podejmować jakiś wysiłek to wyłącznie intelektualny bo już doprawdy ledwo ciągnę a średnie lecą na pysk, ale jak tu nie korzystać z takiego pogodowego bonusu?? No nie da się:)

zaburzenie proporcji - słońca wcale za to wichur ciągle obecny. Z racji tegoż wichura powtórka wczorajszej trasy choć już wcale tak po prostej w plecy nie wiało:( Dzisiaj dotarłam na stację z odpowiednim zapasem czasowym żeby doeksplorować obiecujący asfalcik i - tak tak! jest to przejazd do Nasielska. Przyda się niechybnie niebawem:) Atrakcyjnie wygląda tez niepozorny skręt w stronę Brodów, mam takie przypuszczenie że to może być niezły skrócik do Lelewa, choć oczywiście mapa nie wykazuje. Zostanie sprawdzone

eskalacja zjawiska "coś za coś" - jeszcze cieplej, PRAWIE JEDENAŚCIE w południe i jeszcze wietrzniej. Huraganowo wręcz. Zatem w ramach prezentu świątecznego sprawiłam sobie jednostronny Z WIATREM przejazd do Nasielska, a właściwie do Studzianek Nowych (czy też, jak to mówią mieszkańcy do "Studziank"). Z rzeczonych S powrót KMką, na którą omal się nie spóźniłam eksplorując wciągający asfalcik w kierunku Ruszkowa. Tak to jest przyjechać na stację za wcześnie. UFFF:))

coś za coś, słoneczko i 9 stopni za to wichura totalna. Umordowałam się

leniwe kręcenie w ramach relaksu po porannych przedświątecznych obowiązkach domowych. Dużo tych obowiązków nie było, jako że ja wyznaję nieco odmienny od powszechnego model świętowania ale serniczek być musi:)

pogodowego szału ciąg dalszy wyzwolił poranną mega mobilizację, w efekcie której o 10 już meldowałam się w Modlinie:) a o 11 popijałam kawkę na Lisiej Polanie:)) słońce świeciło od rana do 13 bez przerwy i mimo mocnego wiatru temperatura podniosła się do stopni DZIEWIĘCIU, trudno więc nawet na ten wiatr narzekać, chociaż umęczył mnie w drodze powrotnej,. Odwykł człowiek chyba od takich dystansów:) W bonusie dwa rozkoszne jelonki usierścione zimowo więc nieźle widoczne na tle szarych liści i niestety też horda jazgotliwych wiejskich kundli. Uwielbiam tę pętlę Modlin-Chotomów, ale między Borkowem a Studziankami ludność nie nauczyła się bram zamykać i z 9 obejść na 10 wylatuje z ujadaniem ubłocony upierdliwy pies a najczęściej dwa, trudno się zrelaksować. Jako rekompensata przekomiczny tarzający się marcowo całkiem dorosły koń. Wiosnę ewidentnie poczuł:)